My first days

Let me take you to my journey...


Wat vond ik het spannend, 20 weken lang stage lopen in Athene. Een groot avontuur stond op mij te wachten, waar ik heel erg naar uitkeek! Al heb ik ook genoeg momenten gehad waarin ik me afvroeg waar ik in godsnaam mee bezig was…Zomaar even 5 maanden weg van thuis, is toch wel heel lang!

Toen het uiteindelijk zover was had ik er toch écht veel zin in. Ik ben in de middag, samen met mijn lieve ouders, vertrokken naar Schiphol.
In Sittard hebben we mijn Griekse vriendin Alketa opgehaald. Ze was klaar met haar 3 maanden buitenlandse stage bij Xonar in Sittard en samen hadden we besloten om dezelfde vlucht naar Athene te boeken.
Ik had nog nooit gevlogen dus alleen al het idee om in het vliegtuig te stappen maakte me nerveus. Maar goed, voor alles een eerste keer!

Na afscheid te hebben genomen van mijn ouders kon het avontuur beginnen. Rennend en zoekend door Schiphol zijn we uiteindelijk bij het goede vliegtuig terecht gekomen en is de vlucht heel goed verlopen. Ik was blij dat ik Alketa af en toe even in haar hand kon knijpen wanneer we veel turbulentie hadden, maar wanneer ik naar buiten keek was het uitzicht ontzettend mooi.
Ik zat direct naast het raam en kon de vele lichtjes zien van alle steden waar we overheen vlogen. Als een klein kind zat ik het te bewonderen met ‘wauw, cool, omg’ etc…(,waarvan ik helaas geen foto’s heb kunnen maken).

Aangekomen in Istanbul moesten we zo’n 5 uur wachten tot we onze overstap naar Athene konden maken en hebben we kunnen ondervinden hoe asociaal de Turkse mensen daar zijn. Niemand sprak er Engels, al is het een internationaal vliegveld…
Wanneer we iets wilde vragen werd ons het zwijgen opgelegd en werden we snel doorverwezen naar andere mensen.
Na zo’n 5 keer kort inslaap te zijn gevallen konden we eindelijk het vliegtuig in. Het uitzicht, dit keer overdag, was prachtig. Boven de wolken leek het alsof we over een winters gebied met sneeuw vlogen en heb ik heerlijk genoten van de warme zon.

Na de landing in Athene kwam Alketa’s vriend ons ophalen van het vliegveld en werden we direct verwend met een bosje bloemen en een roos. Ik was ontzettend verrast!
Voordat hij mij naar mijn appartement bracht, hebben we eerst nog bij een zaakje langs het strand een Pita Gyros gegeten met Tzatziki en alles drop en dran. Het was heeeerlijk en geloof me, het smaakt écht beter dan in Nederland.
Vervolgens zijn we verder gereden en heb ik mijn ogen uitgekeken naar de enorme stad Athene. Die lijkt nergens te eindigen en de gebouwen zijn echt reusachtig. Alles is op elkaar gestapeld, staat dicht naast elkaar en ziet er oud, bijna vervallen uit. Dat zie je voornamelijk in de binnenstad en de mindere buurten van Athene.
De klassieke Griekse gebouwen, kerken en de boulevard zijn echter prachtig en misschien nog wel mooier dan ik het me had voorgesteld.
Niet te vergelijken met het kleine Bocholtz waaraan ik zo gewend ben.

Mijn appartement, dat ik deel met twee andere buitenlandse studentes ligt in een hele rustige en mooie buurt. Wanneer ik op het balkon sta heb ik uitzicht op de vele gebouwen en de zee!
Pas toen ik daar aankwam realiseerde ik me dat ik daar bijna een half jaar zou gaan wonen en dat was toch wel even slikken. Het was prachtig, maar tegelijker tijd ook overdonderend.

Met hulp van Alketa en Ilias(haar vriend) ben ik snel naar de supermarkt gegaan om even wat inkopen te doen voor de volgende morgen. De rest zou ik die dag erna wel doen.
Daarna heb ik Alketa zowat naar huis gestuurd. Ze was immers net weer thuis na 3 maanden en ik wilde haar niet verder ophouden. Na haar 10.000x te hebben bedankt hadden we nog afgesproken om de volgende dag samen naar de TEI of Athens te gaan. Dit is de universiteit waar ik host-student be en wellicht ook een cursus Grieks wil gaan volgen.

Toen ik alleen was heb ik mijn spullen uitgepakt en mijn kamer een beetje naar eigen smaak ingericht. Ik heb een mooie kamer met zelfs een extra bed voor logees, dat nu is ingeklapt als stoel(wat een uitvinding)!
Ook heb ik een van mijn huisgenootjes ontmoet. Stom toevallig is ze ook Nederlands wat ik echt super vind. Ze blijft tot half maart in het appartement en is echt een ‘party girl’ zoals ik het heb begrepen. Ze vroeg me dan ook meteen uit, maar ik was zo ontzettend moe van de reis die nacht ervoor, dat ik deze keer toch even heb geskipt.
Er woont ook nog een Poolse meid, maar die zie ik dinsdag pas wanneer ze terug komt van haar vakantie thuis.

De volgende morgen ben ik vroeg opgestaan, om naar de universiteit te gaan. Het was die dag lekker weer, zo’n 14 graden, dus kon ik mijn zomerjasje aantrekken.
Alketa en Ilias stonden iets later dan afgesproken voor de deur en we kwamen bijna te laat bij mijn eerste afspraak daar. Al komt dat hier in Griekenland niet zo nauw. We moesten om de binnen stad heenrijden. In Athene geldt er namelijk de regel dat je alleen om de dag door het centrum mag rijden. (Bijv.: Wanneer jouw nummerbord een even nummer is, mag je alleen op even dagen door het centrum rijden.)
Dit wordt gedaan om de drukte en files te verminderen.

Eenmaal bij de school te zijn aangekomen heeft niemand opgemerkt dat we iets te laat waren en heb ik een aantal papieren moeten ondertekenen.
Ook heb ik direct het gebouw van hun Social Work faculteit kunnen zien, wat er echt enorm oud uitzag…zelfs de schooltafeltjes! Totaal anders dan ik gewend ben.

Na deze ervaring zijn we ergens langs de zee een chique restaurant binnen gelopen. Buiten op het terras was in de midden een enorm zwembad waar je in de zomer gewoon kunt zwemmen en genieten van een drankje, echt wauw!
Voor nu gingen we toch even binnen zitten en hebben we koffie gedronken.
Toen we gingen zitten kregen we direct een glas water. Stomverbaasd vroeg ik Alketa of ze al iets besteld had, maar het schijnt normaal te zijn dat je vooraf altijd een (gratis) glas water krijgt.
Ilias kan niet zo goed Engels spreken. Wanneer hij iets vertelde in het Grieks vertaalde Alketa dat vervolgens voor mij, maar op gegeven moment heeft hij toch echt zijn best gedaan ook Engels te praten. Hij weet veel over de stad en wilde me er alles over vertellen.
Ik werd zelfs uitgenodigd om zaterdag mee te gaan naar een Grieks traditioneel feest waar er op z’n Grieks gegeten, gedronken en gedanst wordt. Ik kijk echt enorm uit naar deze avond!
De mensen in Griekenland zijn echt enorm aardig. Ze zijn heel behulpzaam en verwachten daarvoor ook weinig terug.
Ik kan echt van geluk spreken met alle lieve hulp van Alketa en Ilias. In de auto werd ik er echter op gewezen dat ik geen dankjewel meer mocht zeggen en dat ze dat graag voor me deed. Ik mocht niet eens mijn broodje of koffie zelf betalen. Weer een voorbeeld dat laat zien dat de Griekse principes totaal anders zijn.

Nadat ze me weer thuis hebben afgezet was het tijd om echt inkopen te gaan doen. Een heuse uitdaging voor mij. Onderweg naar de supermarkt raakte ik allereerst de weg kwijt, maar na een tijdje ben ik op de een of andere manier toch terecht gekomen bij de supermarkt. De straten hier lijken allemaal heel veel op elkaar!
Ook word ik regelmatig aangesproken op straat, waarna mensen me wazig aan kijken wanneer ik in het Engels zeg dat ik geen Grieks spreek.
Maar goed. Ik had een lang boodschappenlijstje gemaakt en heb in totaal zeker een uur doorgebracht in de supermarkt…
Het viel best mee met het begrijpen van de producten, al begrijp ik echt niks van het Griekse schrift. Door plaatjes is het bij de meesten wel te zien wat het is en soms staat het er in het Engels onder. Zo werkt het overigens ook met de straatborden, gelukkig!
Aangezien ik nog nooit echt boodschappen heb hoeven doen voor mezelf duurde het heel lang voordat ik al mijn boodschappen, een beetje op de prijs lettend, bij elkaar had.
Met 4 tassen vol liep ik uiteindelijk dolblij over straat. Ik had boodschappen gedaan, yeaahh!!!

En daarna was het natuurlijk tijd, om te gaan koken.
Nog zoekende naar alle pannen en keukengerei ben ik begonnen met mini aardappeltjes te schillen die halverwege altijd uit mijn hand schoten en op de vloer terecht kwamen.
Toen ik na 10 minuten ook nog de andere pitten en de waterkoker aan had gezet viel de stroom in de keuken uit. Wat een chaos, de eerste keer koken en dan valt de stroom meteen uit!
Gezien mijn huisgenootje ook geen verstand had van de meterkast belde ik de huurbazin en heeft ze me op weg geholpen. Na een schakelaar omgezet te hebben was het hele probleem eigenlijk al opgelost en kon ik weer verder met koken.
Na weer bijna een uur te hebben gekookt had ik uiteindelijk aardappelen met maïs en mini schnitzels gemaakt. Tot mijn verbazing was het harstikke lekker, man wat was ik trots. Het had dan wel overdreven lang geduurd, maar het smaakte echt goed.

Die avond vroeg mijn huisgenootje weer of ik zin had mee opstap te gaan en dit keer kon ik gewoon geen nee zeggen! Ook al wil ik een beetje op mijn geld letten hier in Athene, toch had ik zin om plezier te maken.
We zijn met een hele groep mensen uit Noorwegen, Denemarken, Finland en Duitsland naar een rock ’n rol café/club gegaan waar er voornamelijk muziek uit de 80’s werd gedraaid. Echt leuk! Na met iedereen een beetje kennis te hebben gemaakt, mijn liefde voor Kölsche carnavals liedjes te hebben gedeeld met een van de Duitsers en een gezellige avond te hebben gehad ben ik lekker mijn bed in gekropen.

Nou, al heel wat beleefd en ervaren hier in Athene in slechts 2 dagen.
Ik kijk erg uit naar het traditionele feest zaterdag en mijn stage bij PRAKSIS. Maar daarover volgende keer meer!

Liefs,

Janette